یک منبع آگاه به شبکه حقوق بشر کُردستان گفته است که با توجه به سوألات بازجویان اداره اطلاعات از خانواده در خصوص محتوای گوشی تلفن همراه عثمان مامه، مشخص است که او از سوی مأموران اداره اطلاعات بازداشت شده و گوشی تلفن او نیز در اختیار این نهاد امنیتی است.
با گذشت بیش یک سال از بازداشت عثمان مامه، همچنان هیچ اطلاعی از سرنوشت این شهروند کُرد در دست نیست.
بنا بر گزارش شبکه حقوق بشر کُردستان، عثمان مامه ۲۷ آبانماه ۱۴۰۱، همزمان با جنش ژن، ژیان ئازادی در نزدیکی شهر بوکان به دست نیروهای امنیتی بازداشت شد، اما با وجود پیگیریهای مکرر خانواده او به نهادهای امنیتی و مراجع قضایی تاکنون هیچ پاسخ روشنی در مورد وضعیت و محل نگهداری او داده نشده است.
شهر بوکان در جریان «جنبش ژینا» یکی از کانونهای اعتراضات ضد حکومتی بود در استان آذربایجان غربی بود که مدتی پس از آغاز جنبش به شدت از سوی نیروهای حکومت سرکوب شد.
به نوشته شبکه حقوق بشر کُردستان طی یک سال گذشته خانواده عثمان مامه علیرغم اینکه بارها به اداره آگاهی و اداره اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه و دادگاه بوکان مراجعه کردهاند، تلاش آنها برای کسب اطلاع از سرنوشت او بینتیجه مانده است.
یک منبع آگاه در این رابطه به شبکه حقوق بشر کُردستان گفته است:
در چند ماه گذشته بارها خانواده عثمان مامه به اداره اطلاعات بوکان احضار و در خصوص اطلاعیرسانی در مورد سرنوشت او مورد بازجویی و تهدید قرار گرفتهاند. با وجود اینکه مأموران اداره اطلاعات از سرنوشت او ابراز بیاطلاعی میکنند اما در بازجوییها از خانواده به عکسها و فیلمهای موجود در گوشی تلفن همراه او و تلاشش برای کشف و فروش آثار باستانی اشاره کردهاند.
به گفته این منبع آگاه، با توجه به سوألات بازجویان اداره اطلاعات در خصوص محتوای گوشی تلفن همراه عثمان مامه، مشخص است که او از سوی مأموران اداره اطلاعات بازداشت شده و گوشی تلفن او نیز در اختیار این نهاد امنیتی است.
در حال حاضر دستکم هفت فعال سیاسی دیگر کُرد به نامهای ادریس فقهی، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی، محسن مظلوم، وفا آذربار، وریشه مرادی و پخشان عزیزی از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران مورد ناپدیدسازی قهری قرار گرفتهاند و از سرنوشت آنان هیچ اطلاعی در دست نیست.
ایوب کریمی، زندانی عقیدتی اهلسنت مهابادی، پس از ١۴ سال زندان، جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان قزلحصار منتقل شد. با توجه به اینکه حکم اعدام قاسم آبسته، یکی از همپروندههای ایوب کریمی در آبان ماه سال جاری اجرا شده، ایوب کریمی نیز، هماکنون در معرض خطر جدی اعدام قرار دارد.
به گزارش منابع محلی؛ صبح امروز دو تن از بازداشتیان اعتراضات اخیر زاهدان به نامهای عبدالنصیر شهبخش نوه مولوی عبدالحمید و اسامه شهبخش (نارویی) با قید وثیقه آزاد شدهاند.
عبدالنصیر شهبخش فرزند عبدالرحیم (نوه مولوی عبدالحمید) از کارکنان حوزه دارالعلوم و عکاس مسجد مکی و اسامه شهبخش (نارویی) فرزند محمدرسول فیلمبردار مراسمات مسجد مکی، هر دو در ۶ تیرماه ۱۴۰۲، در خیابان رازی و طباطبایی شهر زاهدان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و صبح امروز پس از گذشت ۱۴۴ روز اسارت از زندان زاهدان آزاد شدند.
قاسم آبسته، زندانی عقیدتی کُرد پس از ۱۴ سال حبس امروز یکشنبه ۱۴ آبان در زندان قزلحصار کرج اعدام شد. این زندانی عقیدتی پیشتر در یک روند ناعادلانه دادرسی به همراه ۶ شهروند دیگر کُرد در یک پرونده مشترک به اتهام «افساد فیالارض» به اعدام محکوم شده بودند.
این زندانی عقیدتی که روز ۷ آبان برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده بود امروز ۱۴ آبان اعدام شد. خانواده این زندانی سیاسی امروز در یک تماس تلفنی از سوی مسئولین زندان از اعدام وی مطلع شدهاند.
گفته میشود خانواده این زندانی عقیدتی پس از اطلاع از اعدام این زندانی عقیدتی برای تحویل پیکر وی از شهر مهاباد به کرج حرکت کردهاند.
قاسم آبسته، ۴۴ ساله ، پدر ۲ فرزند و اهل مهاباد در ۱۶ آذر ۱۳۸۸ به همراه ۶ شهروند دیگر کُرد اهل شهرهای سقز و مهاباد به نامهای داود عبداللهی، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، خسرو بشارت، انور خضری و ایوب کریمی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شدند. این ۷ زندانی عقیدتی به مدت حدود ۸ ماه در این بازداشتگاه امنیتی مورد بازجویی قرار گرفتند.
با پایان دوران بازجویی در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه این ۷ زندانی عقیدتی به زندان اوین تهران منتقل و به مدت ۶ ماه در سلولهای انفرادی بندهای ۲۴۰ ، ۲۰۹ زندان اوین مورد بازجویی قرار گرفتند. این ۷ زندان عقیدتی با پایان دوران بازجویی در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۱ به زندان رجاییشهر کرج منتقل شدند.
اواخر اسفند ۱۳۹۴ جلسه دادگاه این ۷ زندانی به اتهاماتی همچون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروههای سلفی» و «افساد فیالارض» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد و در ۵ خردادماه سال ۹۵ صدور حکم اعدام به آنان در زندان به صورت رسمی ابلاغ شد.
این حکم پس از اعتراض به شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی «رازینی» ارجاع شد. دیوان عالی کشور در اواخر سال ۱۳۹۵ این حکم را نقض و برای رسیدگی مجدد به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب ارجاع داد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در خرداد ۱۳۹۷ قاسم آبسته و ۶ همپروندهای دیگرش را به اتهام «افساد فیالارض» مجددا به اعدام محکوم کرد.
این حکم با فشار اداره اطلاعات ارومیه این بار از سوی شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور تایید و روز دوشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ رسما به محمود علیزاده طباطبایی، وکیل مدافع آنان ابلاغ شد.
این ۷ زندانی عقیدتی در مرداد سالجاری پس از تعطیلی و تخلیه زندان رجایی شهر کرج به زندان قزلحصار منتقل شدند.
قاسم آبسته، زندانی عقیدتی اهلسنت، ۱۴ سال پیش ابتدا به اتهام «قتل عمد» بازداشت و به اعدام محکوم شد، اما به دلیل نبود شواهد کافی مبنی بر قتل، اتهام او به «افساد فیالارض» و در نهایت به «محاربه» تغییر کرد. حالا میخواهند او را اعدام کنند. زندانیان سیاسی قزلحصار از مردم و نهادها و رسانهها خواستهاند در برابر این قتل حکومتی بایستند.
جمعی از زندانیان سیاسی زندان قزلحصار، طی نامهای، فراخوان عمومی دادهاند تا از اعدام قاسم آبسته، زندانی کُرد جلوگیری شود.
متن کامل نامه زندانیان سیاسی زندان قزلحصار را در زیر بخوانید:
«روز گذشته با خبر شدیم که قاسم آبسته زندانی سیاسی عقیدتی اهلسنت از دیار کردستان را، که بیش از ۱۴ سال زیر حکم اعدام در بند بوده است، برای اجرای این حکم غیرانسانی و غیرقانونی به انفرادیهای بند امن واحد سه زندان قزلحصار منتقل کردهاند.
بنا بر اطلاع موثق، صدور این حکم برای قاسم آبسته با نقض فاحش “حق دادرسی منصفانه” در جریان رسیدگی به پرونده او همراه بوده است.
صدور این حکم ضد حقوقبشری تنها برای ارعاب بوده و هیچ مبنای حقوقی و قضایی ندارد؛ و جلوگیری از اجرای آن تنها در سایه همراهی همه نهادها، رسانهها، فعالان حقوقبشری و به ویژه همدلی عموم هموطنان ممکن خواهد شد.
نگذاریم شرایط کنونی و برخواستن آتش جنگ در منطقه فرصتی را برای گرفتن جان یک هموطن و قتل حکومتی او فراهم سازد.
زندانیان سیاسی زندان قزلحصار ــ ۱۲ آبان ۱۴۰۲»
۱۴ سال پیش، در پی کشته شدن یک فعال سیاسی در درگیریای در ارومیه، قاسم آبسته همراه با هفت متهم دیگر به اتهام «قتل عمد» بازداشت و پرونده او پس از مدتی به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه ارسال شد. در آن جا به دلیل نبود مستندات کافی درباره قتل عمد، اتهام آبسته به «افساد فیالارض» تغییر کرد.
قاسم آبسته در تمام طول دادرسی از داشتن وکیل محروم بوده و پرونده او مملوء از ابهامات و ایرادات است. در سال ۱۳۹۵، حکم اعدام او در دیوان عالی کشور رد، و دوباره به شعبه دیگری از دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی ارجاع شد. اما این بار در یک همکاری دو جانبه میان قاضی صلواتی و نهادهای امنیتی، اتهام قاسم آبسته از «افسادفیالارض» به «محاربه» تغییر کرد و حکم اعدام او صادر و قطعی شد.
روز سه شنبه ۹ آبان ماه ۱۴۰۲: زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت قاسم آبسته پس از تحمل ۱۴سال زندانی، در روز یکشنبه ۷ آبان ماه ۱۴۰۲، برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان قزلحصار کرج منتقل شد.
به گزارش منبع موثق، قرار است حکم اعدام او در روز یکشنبه ۱۴ آبان ماه ۱۴۰۲، اجرا شود.
این منبع اضافه می کند: «طی چند ماه اخیر او را دوبار برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل کرده و بعد از چند روز شکنجه روحی روانی، او را به بند عمومی بازگردانده اند.»
قاسم آبسته متهم ردیف آخر پرونده ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات به اتهام قتل ماموستا «عبدالرحیم تینا» است.
او همراه با شش زندانی اهل سنت دیگر، داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، کامران شیخه و ایوب کریمی در سال ۸۸ بازداشت و زندانی شده و تاکنون در بلاتکلیفی به سر می برند. اتهامات دیگر آنها «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروههای سلفی»، «افساد فیالارض» و «محاربه» از اعلام شده است.
این ۷ زندانی در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شدند. این حکم در دیوان عالی کشور توسط قاضی رازینی نقض شد. اتهام آنان اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، عضویت در گروههای سلفی، افساد فیالارض و محاربه اعلام شده بود.
زندانیان اتهام شرکت در مبارزات قهرآمیز را رد کرده و گفتهاند تنها به دلیل اعتقادات خود و فعالیتهایی همچون شرکت در جلسات مذهبی و پخش مطالب مذهبی دستگیر شدهاند. به گفته زندانیان آنها هنگام بازجویی تحت شکنجه روحی و فیزیکی قرار گرفتهاند تا به اتهاماتی که مرتکب نشدهاند، اعتراف کنند.
قاسم آبسته طی ۱۴ سال بلاتکلیفی، در زندان مبتلا به سرطان تیروئید شد و شرایط سختی را گذرانید. او همراه با تعدادی دیگر از زندانیان اهل سنت، در راستای سیاست تخلیه زندان گوهردشت، در روز سه شنبه ۱۰ مردادماه ۱۴۰۲، به زندان قزلحصار منتقل شدند.
محمدعلی نارویی، فیلمبردار دارالعلوم مکی زاهدان، امروز سهشنبه (۹ آبان ۱۴۰۲) در زاهدان بازداشت شد.
نیروهای امنیتی صبح امروز با حمله به منزل محمدعلی نارویی، وی را بازداشت کرده و با خود بردهاند.
تا لحظۀ تنظیم خبر از علت و محل بازداشت وی اطلاع دقیقی در دست نیست.
گزارشها حاکیست مهرداد درواع، روزنامهنگار و خبرنگار برخی رسانههای محلی هرمزگان که از حدود سه هفته قبل در بازداشت به سر میبرد از زندان آزاد شد.
بر اساس این خبر روز شنبه ۲۹ مهرماه آقای درواع با سپردن وثیقه و به طور موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.
مهرداد (محمد) درواع خبرنگار و فعال مدنی اهلسنت اهل روستای پدل شهرستان بندرلنگه است که در نشریات محلی استان هرمزگان فعالیت میکند. وی در تاریخ دهم مهرماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.
هر چند که از علت بازداشت این روزنامهنگار اطلاع دقیقی در دست نیست اما به نظر میرسد این امر در ادامه جریان بازداشت چند فعال سنی مذهب در هفتههای گذشته صورت گرفت است.
سازمان دیدبان حقوق بشر دولت اسرائیل را به دلیل محدود کردن کمکرسانی به نوار غزه به جنایت جنگی متهم کرد. این سازمان گفته است رهبری اسرائیل از روی قصد، رنج مردم غیرنظامی درغزه را با جلوگیری از ورود آب، برق و سوخت بدتر میکند.
این نهاد تاکید کرده که “جنایات حماس در روز هفتم اکتبر جنایت جنگی را توجیه نمیکند”. کمکهایی که تا کنون به غزه ارسال شده کفاف نیازهای جمعیت دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفری این منطقه تحت محاصره را نمیدهد.
مولوی فضل الرحمن کوهی، روحانی اهل سنت و زندانی سیاسی بلوچ که اخیرا از زندان آزاد شده است در واکنش به سرکوب شهروندان زاهدانی گفت: اگر کسی برخورد دیروزِ نیروهای امنیتی زاهدان را با نمازگزاران مسجد مکی در مسیر بازگشت از مصلای زاهدان را ببیند، ظلم اسرائیل بر مردم فلسطین و غزه را فراموش میکند. اگر از این حرف بنده میرنجید برنجید.
او افزود: قتل عام در غزه و فلسطین بهخاطر این راهاندازی شدهاند تا مردم از حالات کشور غافل باشند؟ انقلاب کردید تا بعد از چهل و چهار سال اهلسنت را قتل بکنید؟
فضلالرحمن کوهی خطاب به سران حاکمیت گفت: مسئولان کلان! اگر شما تصمیم داشتید و تصویب کردید که بعد از گذشت چهل و چهار سال از انقلاب اهلسنت را قتل عام میکنیم پس به صراحت بگویید تا ما التماس شما را نکنیم و برای خود کفن بخریم. وقتی ما حرف میزنیم مجرم هستیم باید به زندان برویم و آنانی که قاتل هستند کسی اسمی از آنها را نمیبرد. دست بردار باشید وگرنه میآید روزی همهٔ علما در پشت تریبون اعلام میکنند و مردم خود را به کشتن میدهند. هر چند ما خواهان این نیستیم ولی نمیشود هر روز چشمها را پایین کرد.