تشدید فشارها بر جامعه اهلسنت ایران

بیش از ۴۰ سال از انقلاب اسلامی ایران میگذرد. انقلابی که جرقهی آن بنا به گفتهی سردمداران حکومت از مساجد و محافل مذهبی شکل گرفته است.
همین موضوع کافیست تا حکومت اسلامی ایران نگاه ویژهای بر مسائل عبادی و مذهبی داشته باشد.
علیرغم اصل ۱۲ قانون اساسی که در آن صراحتا بر آزادی امورات مذهبی سایر اقوام از جمله اهلسنت تاکید شده است، جمهوری اسلامی در طول سالهای گذشته با دخالتهای متعدد در مسائل مذهبی این فقه اسلامی پیروان آن را تحت فشارهای گسترده قرار داده است.
از عدم اجازه ساخت مسجد اهلسنت در تهران و سایر شهرهای بزرگ گرفته تا تحت کنترل قرار دادن مدارس دینی، ایجاد محدودیتهای مسافرتی برای روحانیون اهلسنت، تعطیلی و تصرف مساجد و حتی سنگاندازی در مسیر ساخت مساجد در حال توسعه. امری که در ماههای اخیر شدت گرفته و باعث ایجاد نارضایتیهایی در میان جامعه اهلسنت ایران شده است.
یکی از شیوههایی که اخیرا حکومت ایران جهت ایجاد فشار و تحت کنترل قرار دادن جامعه اهلسنت ایران و خصوصا در منطقه کردستان اتخاد کرده است، طرح جایگزینی روحانیون حکومتی به جای روحانیون مردمی با فشار ارگانهای امنیتی بوده است.
جمهوری اسلامی با راهاندازی سازمانی موسوم به مرکز بزرگ اسلامی غرب کشور که به ریاست یک روحانی شیعه بنام حجتالاسلام سعید عسکری اداره میشود سعی دارد کلیه مساجد اهلسنت موجود در مناطق مختلف کردستان را تحت سلطه خود درآورد.
در همین راستا یک روحانی حکومتی اهلسنت به نام ماموستا اقبال بهمنی که مسئولیت بخش اداری ماموستایان مرکز بزرگ اسلامی را در اختیار دارد با اعمال فشار به هیئت امناهای مساجد مختلف با همکاری ارگانهای امنیتی، سعی در جایگزینی و معرفی افراد وابسته به حکومت بعنوان امامان جمعه را دارد که تاکنون در چندین مورد نیز موفق به حذف و نصبهایی در این خصوص شده است.
مقولهی حذف علمای غیرحکومتی اهلسنت در کردستان سابقهی درازی دارد. در یازدهم آذر ماه سال ۱۳۷۵ ماموستا محمد ربیعی، مفتی مذهب شافعی، نویسنده، شاعر، قاری قرآن، گوینده در رادیوهای کردی کرمانشاه و تهران، و امام جمعه و خطیب مسجد جامع شافعی کرمانشاه طی کشتار موسوم به «قتلهای زنجیرهای ایران» به قتل رسید و از آن زمان تا اکنون مسجد امام شافعی کرمانشاه بدست روحانیون حکومتی اداره میشود.
حال گزارشات منتشر شده از این مناطق خبر از بازگشت سیاستهای سیاه همان دوران را میدهد.
مسجد ابراهیم خلیلالله کانی کوزله سنندج به امامت ماموستا حسین علیمرادی از جمله مساجدی است که سال گذشته توسط ارگانهای مرتبط پلمپ و اخیرا به سازمان مرکز اسلامی سنندج سپرده شده است.
ارگانهای امنیتی، خطیب، هیئت امنا و تعداد ۱۲ طلبهی این مسجد را بازداشت و سپس با اخذ تعهد و وثیقههای سنگین آزاد کردند. فرزند ماموستا حسین علیمرادی نیز به نام صهیب بعد از ماهها زندان آزاد شد.
حکومت در این فاصله ۵ پاسدار بسیجی را بعنوان هیئت امنا معرفی کرده و جوانی به نام امید شیخاحمدی فرزند شهاب که هیچگونه سابقهی علمی و تحصیلی در امورات مذهبی را نداشته، صرفا بعلت وابستگیاش به نظام حاکم را بعنوان امام جمعه تعیین کرده است.
از طرفی خود اقبال بهمنی مسجدی به نام مسجد حاج احمد بیگ سنندج را به تسخیر خود درآورده و به امامت در آنجا نیز مشغول است.
مسجد جامع آساوله سنندج هم از جمله عبادتگاههایی است که قربانی طرحهای نظارتی جمهوری اسلامی شده است.
اوضاع در این مسجد به قدری بحرانی است که جماعت نیز از این مسجد بیرون رانده شده و تنها افراد وابسته به حکومت اجازه برگزاری مراسم مذهبی در آن را دارند.
پاسداری به نام کیوان مرادیان از اهالی مریوان در تاریخ ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۹ به مدت ۷ سال طی حکمی امامت این مسجد را در اختیار گرفته است.
مرادیان که افراد پرنفوذ مرکز بزرگ اسلامی بوده، در ماههای اخیر بشدت به علما و مساجد غیر حکومتی اهلسنت تاخته و قول بازپسگیری آنها را به کرات در خطبههای نماز جمعه اعلام کرده است.
وی یک بار نیز به همراه یک روحانی حکومتی دیگر به نام آرمان بختیاری امامجمعه مسجد باباخاص پاوه در تاریخ ۲۶ آبان ماه ۱۳۹۹ به مسجد امام غزالی سنندج یورش برده و به ضربوشتم روحانی این مسجد به نام امید محمودی پرداخته است.
وی اخیرا در صفحات مجازی خود اعلام کرده است که بزودی مسجد امام غزالی سنندج نیز به مساجد تحت کنترل مرکز بزرگ اسلامی سنندج ملحق خواهد شد.
برچسبها:آرمان بختیاری, اقبال بهمنی, اهل سنت, پاوه, تصوف, سنندج, سنی نیوز, کردستان, کیوان مرادیان, مرکز بزرگ اسلامی غرب