یکشنبه ، ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
هیچ‌کسی دنبال نابودی دیگری نباشد
هیچ‌کسی دنبال نابودی دیگری نباشد
۲۳ مهر ۱۴۰۲
0 دیدگاه

برای ما انسانیت مطرح است؛ دوطرف باید قوانین بین‌المللی جنگ را رعایت کنند
صحنه‌های غزه برای هیچ انسانی قابل تحمل نیست
مولانا عبدالحمید: برای ما انسانیت مطرح است.درست است که ما مسلمانیم،اما باید طرفدار حق و عدالت و انصاف باشیم.ما چشم‌بسته از کسی حمایت نمی‌کنیم.زیاده‌روی و کشتن زنان و کودکان از هر طرفی که باشد مورد تایید ما نیست.در شریعت اسلام و همچنین در قوانین بین‌المللی جنگ از خودش قوانینی دارد.اگر مسلمان در جایی زیاده‌روی کند و قوانین اسلامی و بین‌المللی جنگ را رعایت نکند و به افراد عمومی و زنان و کودکان تعرض کند ما از او حمایت نمی‌کنیم. مسلمان باید قوانین شریعت و قوانین جهانی را رعایت کند.طرف مقابل هم نباید از قوانین بین‌المللی جنگ و عرف جهانی تجاوز کند. مسلمانان فلسطین حتی در مسائل جنگی و دفاعی نباید قوانین اسلام را نادیده بگیرند. همچنین دولت اسرائیل و یهودیانی که آنجا هستند نباید قوانین جنگی و عرف بین‌الملل را نادیده بگیرند.
ایشان ادامه دادند: در جریان اخیر ابتدا هر دو طرف در مسائل زنان و کودکان مرتکب کوتاهی شدند،اما اکنون صحنه‌هایی در غزه رخ می‌دهد و یک شهر در حال ویرانی کامل است؛آیا نباید جامعه جهانی و دنیا مانع بشود؟! در شهر غزه بیش از دومیلیون نفر زندگی می‌کند؛ وقتی این شهر تخریب می‌شود این مردم کجا بروند؟ اکنون در رسانه‌ها آمده است که بیش از چهارصدهزار نفر از مردم غزه آواره شده‌اند و هنوز هیچ کشوری آنها را نپذیرفته است. صحنه‌های غزه برای هیچ انسانی قابل تحمل نیست.

چرا اختلاف هفتادوپنج‌سالۀ فلسطین حل نمی‌شود؟!
جهانیان به‌جای حمایت‌های یک‌طرفه به حل مسأله فلسطین کمک کنند
این سخنان بنده نه در پاسخ کسی‌ست و نه کسی از بنده خواسته است که این حرف‌ها را بزنم؛بلکه یکسری واقعیت‌ها را بیان می‌کنم. شاید خیلی از مسلمانان هم از این سخنان راضی نباشند، ولی بنده می‌خواهم سخنی را که حق و منصفانه می‌دانم بزنم.یهودیان و فلسطینی‌ها دو ملت هستند که حداقل هفتادوپنج سال است کنار هم زندگی می‌کنند. اگرچه هر دو ملت از یکدیگر ضربه خورده‌اند و ضربه‌ای که فلسطینی‌ها خورده‌اند بسیار سنگین‌تر بوده است،چون طرف مقابل دستش باز بوده و امکانات وسیع‌تری داشته است و مسلمانان را زده است.سخن بنده این است که این دو ملت تا کی می‌خواهند یکدیگر را بزنند. هفتادواندی سال است که با هم درگیر هستند؛ می‌خواهند تا چند سال دیگر با هم درگیر باشند؟! مسلمانان و یهودیان نباید به فکر فرزندان و نسل‌های آینده خودشان باشند و با آرامش زندگی کنند؟!چرا اختلاف هفتادوپنج ساله‌ای که در این سرزمین مقدس وجود دارد حل‌وفصل نمی‌شود؟!
طرفین باید روی راه‌حل فکر کنند؛ باید از خیلی چیزها بگذرند تا بتوانند به یک حل‌وفصل منصفانه و عادلانه دست پیدا کنند.به‌جای اینکه مسلمانان در فکر نابودی یهودیان و یهودیان در فکر نابودی و اخراج مسلمانان و تخریب شهرهای مسلمانان باشند باید کنار هم بنشینند و جهانیان نیز به‌جای حمایت‌های یک‌طرفه، کمک کنند تا مشکل مردم این سرزمین حل‌وفصل شود.
ما در اسلام داریم که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم با سرسخت‌ترین دشمنان‌شان؛یعنی مردم مکه نشستند و صلح کردند و این صلح سبب پیروزی شد، درحالی که مردم مکه آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم و صحابه را از مکه اخراج کردند و با آنها جنگیدند.در موضوع فلسطین نیز باید به یک حل‌وفصل عادلانه و منصفانه برسیم.

حکومت فلسطین با مرکزیت بیت‌المقدس تشکیل شود
شاید بسیاری با شنیدن این سخنان بر بنده بتازند و بگویند اسرائیل باید نابود بشود و اسرائیلی‌ها از جایی دیگر آمده‌اند و‌ باید برگردند،اما واقعیت این است که نه مسلمانان می‌توانند آنها را نابود یا بیرون کنند و نه اسرائیلی‌ها می‌توانند مسلمانان را نابود کنند و اگر می‌توانستند تا حالا این کار را می‌کردند. لذا این شدنی نیست و چرا بر موضوعی که شدنی نیست پافشاری شود؟!باید با هم بنشینند و حل‌وفصل کنند و دو حکومت مستقل کنار هم باشند؛ این دیدگاه و نظریه‌ای است که بنده مطرح می‌کنم.
بنده معتقدم همه باید منصفانه فکر کنند؛ هم مخالفین فلسطینی‌ها و هم مخالفین اسرائیل باید منصفانه فکر کنند و انصاف در این است که موضوع هر دو طرف حل‌وفصل شود. بهترین راهی که اکثر جهانیان نیز بر آن اتفاق‌نظر دارند این است که دو حکومت و دولت مستقل تشکیل شود. حکومت فلسطین با مرکزیت شهر بیت‌المقدس تشکیل شود، زیرا در این شهر قبلۀ اول مسلمانان بوده و برای جهان اسلام قداست خاصی دارد.
تمام صاحب‌نظران و کارشناسان خبره معتقدند تا زمانی که دو حکومت مستقل تشکیل نشود این دو ملت نمی‌توانند این روند را تحمل کنند؛ تجربۀ هفتادواندی سال نیز همین را نشان داده است. لذا امیدواریم در آینده توافقی عادلانه صورت گیرد.
هیچ‌کسی دنبال نابودی دیگری نباشد،بلکه دوراندیشانه فکر کنند و در فکر زندگی خود و نسل‌های آینده باشند.